In mijn praktijk komen regelmatig volwassenen die moeite hebben met het ouderschap. Omgaan met sociale media, pestgedrag, alcohol, niet willen eten, leer problemen om er maar een paar te noemen. Hoe ga je nou als ouder om met deze problemen en hoe stel je regels in. Vaak krijg ik de vraag: “Hoe zorg je dat je kinderen zich aan die regels houden?” Dit maakt opvoeden ingewikkeld.
Maar wat is opvoeden eigenlijk? Veel kinderen ervaren opvoeden als bemoeizucht van hun ouders. Vaak hebben gezinnen regels die houvast moeten bieden, opvoedkundige regels. Zo laat thuis, niet drinken of roken, die vriendinnen of vrienden zijn niet goed voor je, je best doen op school. Maar dit zijn regels die maar één kant op werken, van ouder naar kind. De “opvoedkundige” ouder maakt deze regels, met de aller beste bedoelingen, laat dat duidelijk zijn.
Maar is opvoeden niet gewoon een relatie aangaan met je kind? Dan is natuurlijk de volgende vraag: “Hoe is jou relatie met je kind? Of beter gezegd hoe is de relatie van het kind met jou?” Een relatie aangaan is juist elkaar voeding geven. Niet de stoffelijke voeding maar de geestelijke voeding. Geestelijke voeding bestaat niet uit regels.De opvoed-regels die wij onze kinderen bijbrengen zijn een afspiegeling van onze normen en waarden. Dit heeft tot gevolg dat als het kind zijn eigen identiteit wil ontwikkelen, het kind zich alleen maar af kan zetten tegen onze normen en waarden. En zijn eigen normen en waarden ontwikkelen. Of te wel de pubertijd.
Ik snap dat er regels moeten zijn om het gezin draaiende te houden. Maar maak gewoon afspraken. Geef het kind de ruimte en daarmee het vertrouwen om binnen jouw kaders zelf te kunnen kiezen.Vaak hoor je de grap: ik heb tijdens mijn opvoeding alleen voeding gehad, de ‘op’ zijn ze vergeten. In een grap zit altijd een kern van waarheid. Het woord opvoeden heeft het al in zich: op-voeden. Het is meer dan voeden alleen. “Op” is voor mij omhoog of extra boven op de voeding.
Maar hoe geef je nu die geestelijke voeding? Dit kan je doen door iets van jezelf te geven, namelijk jouw tijd en aandacht. Breng tijd met je kind door. Ik hoor zoveel ouders die druk zijn met van alles, hobby’s, sporten, verenigingsleven en werken. Is dat gedag wat je laat zien, dat wat je je kind mee wil geven over ouderschap? Jij bent tenslotte zijn/haar grootste voorbeeld.
Als je werkelijk een relatie met je kind wilt opbouwen kost dat tijd, kostbare tijd. Je hebt je kind zoveel te geven en te leren in geestelijke zin. Veel meer dan je nu denkt. Maak tijd voor je kind. Wat zou jij je kind nou bij willen brengen? Welke levenslessen mag het kind van jou leren? Noem er eens drie…
In elke fase van hun leven kun je ze wat anders geven, maar het blijft altijd een vorm van aandacht. Als je dat in het achterhoofd houdt kan je op een gegeven moment de voeding vergeten.
Geniet van de vrije tijd die je samen met je kinderen hebt.